Lief mens,
Weer wordt van jou en mij gevraagd
om aanpassing,
om rekening te houden
met de vele besmettingen,
met de zorg,
en met de kwetsbaren
en ons aan de strengere maatregelen te houden.
Hoe is dat voor jou?
Pas je je eenvoudig aan
aan de nieuwe maatregelen?
Of…
Ga je even
of voor langere tijd
bij de pakken neerzitten?
Of…
Gooi je weer
of voor het eerst
je kont tegen de krib?
En wat doe ik?
Ik pas me weer aan,
aan wat er wel kan.
En…
Wat voel ik?
Ben ik een beetje moedeloos, soms?
Ja
Vind ik het jammer en vervelend?
Ja
Zou ik liever doordansen, gewoon biodanza geven?
Ja
Maar gelukkig ben ik, ben jij, zijn wij
heel flexibel.
We kunnen ons goed aanpassen
naar omstandigheden
als we dat willen.
En daarbij ook nog onszelf blijven.
Onze kern,
onze waarden
kunnen we nog steeds vertegenwoordigen.
Ik moet hierbij denken aan de meest penibele situatie waarin ik ooit in zat.
Iemand wilde mij overmeesteren,
mij hebben
en deed er alles aan om me te vernederen en pijnigen.
Ik had toen een helder inzicht:
het diepste in mij
kun je niet bezitten,
MIJ krijg je niet.
En ik deed alles om me zo aan te passen dat ik het zou redden.
En dat is gelukt
Misschien is corona ook wel zo iets.
Een onvoorspelbaar monster
waarbij we ons
als maatschappij
creatief moeten aanpassen,
om te kunnen overleven.
Aanpassen dat kunnen we.
Onszelf daarbij niet verliezen kunnen we ook.
En dat is essentieel
Want bij onszelf blijven,
bij je diepste MIJ
is eigenlijk niets anders dan
in liefde blijven.
In liefde blijven met MIJ
is automatisch ook in liefde blijven met
JOU en ONS
met WIJ.
Ons aanpassen en bij onszelf blijven: het is een uitdaging, maar we kunnen het allemaal!*
Lieve groet, Geny
*Ervaar het bijvoorbeeld door biodanza te komen doen.
foto: Pierre Bamin