Laat je lichaam spreken

Dans vol overgave

Vol puurheid

Spreekt de taal van je lijf

Van je buik, je hart, je ziel

 

Zacht, subtiel en nauwelijks waarneembaar

Luid, expressie en groot

 

Vloeiend, vurig

Ritmisch of rond

 

Vrolijk, met een lach op je gezicht

Ernstig, je pijn doorlevend

 

Tranen stromend, opluchtend, dankbaar

Verliefd, verleidelijk, hartstochtelijk, wellustig

Gracieus, genietend, verwonderend, vol liefde

 

Bij biodanza ben je regelmatig zelf de enige getuige

van het verhaal dat jouw lichaam vertelt.

Het is misschien wel de enige manier om je gevoelens te uiten,

niet voor iemand anders, maar

gewoon, omdat ze er uit willen en moeten.

 

Om verder, gelukkiger, fijner door te leven

vrijer en meer vanuit jezelf.

Voluit

 

En in een dans samen

is er die ander

met alle aandacht voor jou

die je verstaat zonder woorden.

 

Gisteren was  Choreograaf en theaterdirecteur Alida Dors te gast in het programma ‘Zomergasten’. Dans is een taal, zei zij. „Een universele taal, die voor iedereen leesbaar is.” Interviewer Theo Maassen sprak die taal niet, zei hij, maar hij verstond hem toch. Dit inspireerde me voor het thema van deze week.

Dans je mee?

 

Lieve groet,  Geny
Wil je komen dansen? Dat kan!
– Heb je ruime biodanza-ervaring en wil je wekelijkse meedansen in een biodanzagroep? Dan ben je welkom in de verdiepingsgroepen op woensdagochtend en donderdagavond (of vrijdagavond).
– Heb je biodanza- ervaring en wil je een keer, zo nu en dan of elke week meedansen? Dan ben je welkom op vrijdagavond in de open groep met veel dansers die wekelijks komen.
– Heb je nog geen biodanza-ervaring en wil je het graag ervaren? Dan ben je welkom om op 29 augustus een keer gratis mee te komen dansen in de dinsdagavondgroep.
– Wil je wekelijks dansen en is Gouda daarvoor te ver weg? Kijk dan op  biodanza.nl en zoek een groep bij jou in de buurt.
– Naast de wekelijkse groepen is het ook mogelijk om  (bijvoorbeeld) weekenden te dansen, zelfs als je ver weg woont, want wij zoeken dan een slaapplek voor je.
foto: Hannah Hansen
This entry was posted in Blog. Bookmark the permalink.