Lieve danser,
Bevrijdingsdag is deze week. Een mooi moment om het weer eens over ‘vrijheid’ te hebben.
Vrijheid roept bij mij zoveel associaties op dat ik mijn verhaal zal moeten gaan beteugelen, zodat er iets van te volgen zal zijn als ik het deel. Van extreem vrij naar uiterst beperkt… tot een A4tje of helemaal tot de kern. Zoals tekstschrijver Frits Rijksbaron als slogan heeft: ‘schrijven is schrappen.’
Ik ga een poging doen.
Zo denk ik aan de vrijheid van mijn gedachten, mijn fantasieën en dromen en de vrijheid van mijn gevoel, maar ook aan vrijheidsbeperkingen, zoals verkeersregels en heel veel wetten: in het leven geroepen met de bedoeling om ons burgers op de één of andere manier te beschermen of te dienen. Ik denk aan de Libertariërs en Anarchisten die tegen door een hogere macht opgelegde vrijheidsbeperkingen zijn. Ik denk aan de vrijheid die Nederland terug kreeg op 5 mei 1945 en aan Bevrijdingsdag. De dag die dit jaar door sommigen wordt gebruikt om te protesteren tegen de corona maatregelen. Regels die bedoeld waren om de bevolking te beschermen worden gezien als vrijheidsbeperking en onderdrukking.
Persoonlijk ga ik niet gebukt onder deze vrijheidsbeperking, alhoewel het heerlijk zou zijn als alles weer open is en ik iedereen weer mag knuffelen. Ik denk bij vrijheidsbeperking en onderdrukking wel aan de oorlog.
Hoe het is om in oorlogstijd te leven, onderdrukt te worden door een vijandige mogendheid, weet ik niet. Ook niet hoe het is om in een concentratiekamp te verblijven met alle gruwelen van dien. Soms lees of zie ik er iets over. Het is afschuwelijk en mensonterend.
En dan besef ik ook weer hoe goed we het hebben in Nederland. Dit fantastische vrije land!
Ik heb hier altijd gewoond en ben altijd vrij geweest. Toch heb ik me ook niet altijd vrij gevoeld. Ik ben bijvoorbeeld mede door mijn eigen toedoen, avontuurlijke inborst en grenzeloze gedrag in onvrije situaties terecht gekomen. Zo hield ik mezelf gevangen en liet mezelf gevangen houden in relaties die niet goed voor me waren, bang voor wat er zou gebeuren als ik weg zou gaan.
Ik had ooit een ‘vriend’ die mij het liefste in een doosje wilde doen, zodat hij alles voor me kon bepalen en me helemaal bezitten. Ik voelde me onderdrukt, deed wat hij zei (waar ‘nodig’) en leefde in angst.
Tot hij zo ver ging dat ik in opstand kwam. Maar toen hij me mentaal niet meer kon overheersen deed hij het fysiek. Ik kon niet meer weg en hij snoerde mij letterlijk de mond. Op dat moment wist ik dat mijn laatste uur misschien geslagen was. Ik was in doodsangst en wil de los, maar voelde me op een vreemde manier ook vrij. Mijn hoofd, mijn hart, mijn kern, mijn ziel, MIJ kon hij niet bezitten. Ik werd heel helder van geest. Deed alsof ik dood was en daardoor verslapte zijn greep. Ik ben gaan gillen, moord en brand gaan schreeuwen tot de politie kwam en ik werd bevrijd.
En nu ik dit schrijf realiseer ik me dat vrijheid meerdere kanten heeft: geestelijke vrijheid en lichamelijke vrijheid. Vrijheid in denken, voelen en doen. Dat is de ultieme vrijheid en in dit mooie vrije landje hebben wij dit meestal en voor een heel groot deel zelf in de hand. We kunnen de vrijheid zelf pakken.
Bijvoorbeeld als we gaan dansen. Dansen als/alsof er niemand kijkt. Als we de muziek naar binnen laten komen en van binnenuit de beweging laten ontstaan. Je eigen beweging, op jouw manier. Zo groot of klein als je zelf wil. Helemaal vrij.
Dit kun je lekker thuis doen in je in je eentje of donderdagavond bij de Zoom biodanzaworkshop. Onderaan vind je meer info.
Lieve groet, Geny
06-50569383
geny@dansenleef.nl
Website www.dansenleef.nl
Landelijk: www.biodanza.nl