‘(zelf) compassie’

geschreven: 2 februari 2021

Lieve danser,

De vivencia van aanstaande donderdagavond heeft als thema: (zelf)compassie. Je hoort van mij en misschien ook wel om je heen goed bedoelde adviezen: Dat het leven fijner is als naar de lichtpuntjes kijkt, als je het mooie en lieve te koestert, als je mee te beweegt met waar je toch niets aan kan veranderen, als je je vrij kunt voelen, ook binnen beperkingen en ga zo maar door… We hebben het nog steeds heel goed in Nederland, we leven in vrede, hebben veel vrijheid, warme huizen, goede gezondheidszorg en genoeg te eten.

Toch staat ons leven op z’n kop sinds corona. Hoe goed we er ook mee om gaan, het is heel normaal dat we het er soms ook moeilijk mee hebben. (Zeg ik ook tegen mezelf) . Niet meer live dansen met elkaar, niet meer feesten in groot gezelschap, niet meer naar een restaurant, museum of bioscoop. En zo is er nog veel meer wat nu niet kan en wat we misschien wel zo nu en dan of heel vaak missen. Natuurlijk missen we dat en natuurlijk zijn we daar waarschijnlijk soms verdrietig over. Of  boos. En waar we woest zouden mogen zijn op het virus, komt onze boosheid nogal eens tot uiting naar mensen die er heel anders mee om gaan dan ons goeddunkt. Meestal zonder het naar die mensen te uiten natuurlijk, beschaafd als we zijn, kan het ons wel frustreren.

Ooit, lang geleden, toen ik een puber was en boos, heel boos, omdat niemand mij begreep, mocht ik van mijn moeder serviesgoed kapot gooien. Dat was heel erg lekker. Net zoals het heel veel kan opluchten om eens te huilen. Maar iets kapot gooien of in huilen uitbarsten zijn niet noodzakelijk om ons hart te doen opluchten. Gewoon met het gevoel  wat je hebt ZIJN is vaak genoeg. Je gevoel omarmen. Jezelf omarmen.

Als jij er voor jezelf mag zijn, als jij jezelf mag zijn bij jezelf, dan laat je jezelf zien dat je echt van jezelf houdt. Het mooiste geschenk dat je jezelf kunt geven. En als je echt van jezelf houdt is het veel makkelijker om echt compassie te hebben voor anderen.

Of zoals in het laatste couplet van ‘Ik hou van mij’ van Harry Jekkers:

‘Want ik hou van jou
is niet de sleutel tot de ander
maar ik hou van mij
al klinkt het bot en slecht
want wie van zichzelf houdt
die geeft pas echt iets kostbaars
als hij ik hou van jou
tegen een ander zegt.’

Dans je mee donderdagavond?

Lieve groet, Geny

This entry was posted in Blog. Bookmark the permalink.